Πιάνονται απ’ το χέρι και σχηματίζουν κύκλο, ενώ ένα κορίτσι απ’ τα μεγαλύτερα, η κυρα-Μαρία, στέκεται στη μέση. Αρχίζουν να γυρίζουν γύρω γύρω και τραγουδούν, ενώ η κυρα-Μαρία προσπαθεί να περάσει ανάμεσά τους.
Δεν περνάς κυρά Μαρία,
δεν περνάς, δεν περνάς,
Δεν περνάς κυρά Μαρία,
δεν περνάς, περνάς;
Θα υπάγω είς τους κήπους,
Δεν περνώ, δεν περνώ,
Θα υπάγω είς τους κήπους,
Δεν περνώ, περνώ.
Τι θα κάνεις είς τους κήπους,
Δεν περνάς, δεν περνάς,
Τι θα κάνεις είς τους κήπους,
Δεν περνάς, περνάς;
Θε να κόψω δυο βιολέτες,
Δεν περνώ, δεν περνώ,
Θε να κόψω δυο βιολέτες,
Δεν περνώ, περνώ
Μόλις ακούσει τ’ όνομά του το κορίτσι που ανέφερε η κυρα-Μαρία, φεύγει απ’ τον κύκλο και μπαίνει στη μέση και τότε είτε γίνεται αυτό κυρα-Μαρία και το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι, είτε στέκεται στο πλάι της κυρα-Μαρίας, που συνεχίζει ν’ αναφέρει σε κάθε επανάληψη του τραγουδιού κι από μια φιλενάδα της, ώσπου δε μένουν πια αρκετά κορίτσια, για να σχηματίσουν κύκλο κι έτσι το παιχνίδι τελειώνει.